Kultura uważana jest za ten aspekt ludzkiego życia i natury, który odróżnia każdego człowieka od reszty istot żywych. Jest wytworem ludzkiego umysłu i wyobraźni, dziełem, które każda osoba nabywa w procesie uczenia się. Ponadto jest wartością dziedziczną, przekazywaną bowiem nie tylko innym ludziom, lecz przede wszystkim wielu kolejnym pokoleniom. Jednakże społeczeństwo, w wyniku wyraźnego podziału na mniejsze, ujednolicone pod różnymi względami grupy, przyswaja różne elementy szeroko pojętej kultury, w zależności od potrzeb oraz poglądów danej społeczności. W obrębie poszczególnych struktur ma miejsce proces przekazywania sobie przez ludzi informacji oraz asymilacja konkretnych składników kultury. Dlatego też jest ona traktowana jako twór zbiorowy, wprowadzany do obiegu społecznego przez wszystkich członków danej grupy. Same grupy społeczne natomiast istotnie różnią się od siebie z uwagi na stan posiadania i możliwości rozwoju, co przekłada się na zbiór składników kultury, wartościujących przynależność do określonej struktury. Na podstawie tej wiedzy można zdefiniować tezę, iż sama kultura jest swoistym wyznacznikiem nierówności, jakie możemy zaobserwować w społeczeństwie.
Można stwierdzić, iż kultura może być wyznacznikiem nierówności danego społeczeństwa. Robert K. Merton, amerykański socjolog, uznał kreację kulturową za jedną z podstaw spójności grup społecznych. Oznacza to, iż w ramach poszczególnych struktur, składających się na ogół społeczeństwa, można zaobserwować dysproporcje pod
względem powszechności oraz kultywacji dorobku kultury. Zależność ta obrazuje, iż niższe warstwy społeczne, muszące większą troskę przykładać do zaspokajania podstawowych potrzeb, z reguły nie obcują z kulturą wyższą, co z kolei jest normą dla grup społecznych zhierarchizowanych wyżej. Poziom „ukulturalnienia” społecznego jest więc ściśle skorelowany ze statusem poszczególnych jednostek, specyfiki grup do jakich przynależą, a więc norm i oczekiwanych zachowań, jakie w nich funkcjonują. Kultura jest wszystkim, co ludzie czynią, o czym myślą i co posiadają jako członkowie kast społecznych, jej poziom jest więc zależny od statusu każdego człowieka. To powoduje, iż można używać kultury jako wyznacznika oraz miernika nierówności i dysproporcji społecznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz